"Ermeni Tehciri" adıyla üstünüze çöken felaketle, apar topar yuvanızdan sökülerek atıldığınız, evinizde beslediğiniz kedi, köpek ve tavuklarınızı, ardınızdan açlıktan ölmemeleri için komşularınızın yanına, yalvar yakar yerleştirmeye çalışıp, o kurak ve ayaz bozkırda günlerce, aylarca, gelecek sonraki trene istiflenmeyi beklemek zorunda bırakıldığınız için, evin sevgili annesinin çadır bile sayılmayan o bez parçası altında doğum yaptıktan sonra, yüzünü belki sadece bir kez gördüğün, orada veya yolda ölüp-ölmediğini ise hiçbir zaman öğrenemeyeceğin yeni doğmuş kardeşin için, dünyanın neresine sürgün edildiklerini bilmediğin ve son nefesine kadar özlemleriyle yanıp kahrolduğun anne-baban için, minicik bir kızı ölüm yolculuğundan kurtarmak -kendince- iyi niyetindeki yabancı bir kadın, seni o çadırdan, sevgili ailenden, sessizce kaçırıp/koparıp, hiç bilmediğin bir şehirde, tanımadığın insanların arasında yaşamaya mecbur bıraktığı için, yabancı kadın küçük kızı büyütüp evlendirdiği zaman, "Ermeni Kızı" olmanı bir utanç nedeni sayıp, sana ömrün boyunca geçmişi olmayan bir hayalet gibi davranan bu toplum için, kendi ifadenle, hayatını elbirliği ile "trajik bir roman"a çevirenler için; sadece yüzünü ve sıcacık ellerini hayal meyal hatırladığım sevgili büyük anneannem: Özür dilerim...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
evet, bu bir başka özür sevgili zeynep, bir kaç gündür rastladıkca okuyordum yazılanları, senin yadıklarınla çakılıp kaldım olduğum yere....anneannenin tercüme edemeyeceğimiz(hayalete dönüşen geçmişinin) sessizliğini düşünüp duruyorum ve dehşete kapılıyorum......
YanıtlaSilSadece genel hatlarıyla anlattığım, aslında çok daha kahredici detaylar içeren bu hikayenin içine doğmuş olmak, bu olaya bambaşka bir yerden, tam ortasından bakabilmek, herkesten çok daha hassas ve netameli "bir başka özür"e neden oluyor Sevgili Kaçak.
YanıtlaSilEvet söylediğin gibi, bu tür bir sessizlik dehşet verici...
"Ermeni Kızı" olmanı bir utanç nedeni sayıp, sana ömrün boyunca geçmişi olmayan bir hayalet gibi davranan bu toplum için...
YanıtlaSil:(((
Zeynepciğim,
Belki, bundan sonra, hiç değilse onlara geçmişi olmayan hayalet gibi davranmaktan vazgeçer, toplum.
Canım,
YanıtlaSilElbette kimsenin günahı için, bir başkasının özür dilemesine gerek yok. Ki bu acılar tek taraflı değil, karşılıklı yaşanmış, yaşatılmış. Ama bu "özür" olayı sembolik bir iyi niyet girişimi. Ve dediğin gibi, hiç değilse bundan sonrası için...
Zeynep Hanım,
YanıtlaSilBu özüre bütün kalbimle katılıyorum.
Metin Bey,
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim.
sevgili zeynep,
YanıtlaSilbu içten yazın www.ermenilerdenozurdiliyorum.com adresinde yayınlanmıştır. Teşekkür ederim.
Teşekkür ederim Deniz.
YanıtlaSilDün sevgili anneannemin şahsında tüm Ermenilerden özür dilerken, bugün...Tüm kederim ve sızımla, gözyaşları içinde Filistinlilerden özür diliyorum!
Zeynep Hanım,
YanıtlaSil"Yaşanmışlıklar hakkında dokunaklı satırlara tokum artık" diyen fakire de dokundu satırlarınız - ki iki satır yazayım dedim.
Ben özür dilemiyorum epeydir kendim, kediler, köpekler dışında kimse için. Hatta kötülükleri "gayet insani" bulan biriyim zira diğer canılılar kötülüğe muktedir değildir.
İnsanın her ırk, kavim, dine menusup olanı hep yaptı bunu. "Kim ne kadar sorumlu" ya gelince: Ammaan gelmeyelim daha iyi. Hepsi de insandı işte..
Duygularınıza empati kurmaya çalışıyorum ne kadar mümkünse benzerini yaşamamış biri için.