Eleştirel Günlük' ün çağrısı üzerine;
İnsan karanlıkta hiç bu kadar büyür mü be sevgili çocuk? Hiç böyle güzel ve kocaman hayaller kurulur mu? Hiç mi korkmadın? Hiç aklına gelmedi mi, küçücük bedenine 13 kurşun sığdıracakları?
Uyansaydın yine, bu soğuk ve yağmurlu 23 Nisan sabahı. Giyinip zoraki mavi üniformanı, titreyerek sıranı bekleyip, uygun adım; asker komutları, bandolar, antlar ve marşlar eşliğinde yürüseydin... Buna bile razıydım. Yeter ki yaşasaydın!
Yeni bir çocuk şarkısının başlangıcı:
YanıtlaSilBugün 23 Nisan
Acı duyuyor insan
Ne guzel yazmissin Zeynep. Cok sagol.
YanıtlaSilSen de Eleştirel, sen de sağol. Bu ortak duyguyu göstermemize neden olduğun için...
YanıtlaSilBiz Uğur'a yanarken hala, yine aynı şeyi yaptılar!
YanıtlaSilmeslek zevki bu olmalı, istediğimiz kadar öfke duyalım, zevk bencildir.
YanıtlaSilSeyfi ölmüş! 14 yaşında bir çocuğun kafasını kırarak kurtardınız işte devletinizi. Kahretsin!
YanıtlaSilAşağıdaki yorumlar da korkunç Zihni Bey, dehşete düştüm. Biri "yılanın kafasını küçükken ezmek lazım "diye yazmış. Aman tanrım!
O dehşetengiz, ibretlik, embesil yorumlar bana cehennemin aslında ne demek olduğunu kafama vura vura gösteriyor...
YanıtlaSilKelimeler herkese farklı şeyler anlatıyor Zeynep, farklı şeyler hatırlatıyor. Çocuk örneğin. Bak sana bana ne anlatıyor, başkalarına ne?
YanıtlaSilAh Zeynep, ne desek boş :(
marruu
Sevgili Miso hoşgeldin! Güzel sesini duymak çok hoşuma gitti.
YanıtlaSilKeşke bu başlıkta güzel şeyler konuşabilseydik. Seyfi'ye yapılanları izlerken, dayanamadım, gözlerimi bazen acıyla kapattım. Aklıma yıllar önce İsrail askerlerinin o Filistinli çocuğun kollarını bacaklarını, taşlarla, silahla, bütün dünyanın gözü önünde kırdıkları sahne geldi. Vahşet aynı, ne eksik, ne fazla!